Monday, March 26

Akhirnya..

Tumpah juga air mata...
Tak tau kenapa rasa sedih sangat..
Datang kerja, tapi jiwa entah ke mana..
Datang mesyuarat, tapi fikiran melayang jauh ke mana..
Jumpa kawan-kawan, gelak-gelak, tapi hakikatnya, aku tiada di situ...

Rasa macam keseorangan..
Tak ada tempat nak mengadu...
Hilang arah hendak di tuju..
Hilang semangat nak jalankan tugas..

Balik rumah pun, rasa nak baring je..
Sian anak-anak...
Maafkan mama sayang,
Mama akan cuba kuatkan semangat mama..

Ujian apakah yang sedang aku hadapi..
Hanya Allah sahaja yang tahu...
Ya Allah, ampunkan dosa-dosa ku...
Hanya engkau yang mampu mengubati hati ini...
 


1 comment:

  1. aben...nape ko???walau pun dah agak lama post ko nih...tp as a fren...aku sibuk nak tahu...citer lah kat aku...kalau ko sedih2...

    ReplyDelete